Sevgiden Diyeceğim

Sevgi, üç harflidir aslında çünkü içinde "aşk" gizlidir; dört harflidir aslında çünkü içi "umut" doludur; beş harflidir aslında çünkü "saygı" dostudur; altı harflidir aslında çünkü "adalet" dağıtır; yedi harflidir aslında çünkü "hoşgörü" doğurur; sekiz harflidir aslında çünkü "mutluluk" sığınağıdır; dokuz harflidir aslında çünkü "dürüstlük" tür. Sevgi, sonsuzdur aslında çünkü adeta her harf diz çöker önünde. Ucu bucağı yoktur.

$ads={1}
         Denizlerin, okyanusların insanlık için kendini eksiltmesidir. Bulutların yeryüzündeki şırıltılar dinmesin diye suları geri verişidir. Küçük bir çocuğun yağmur damlalarını yakalamaya çalışmasıdır. Masumiyetin, içtenliğin en yakın dostu olan sevgidir, tüm bunlara sebep. Fakat biz her şeyin, en berbat duygunun bile özünde sevgi olmasına rağmen sevgiyle adeta hiç tanışmamış gibiyiz. Öyle varlıklarız ki onlarca dilde "Seni seviyorum." demeyi öğrendik ama öğrenemedik sevmeyi.
     Doğa, hayvanlar, bitkiler, insanlar...
     İlah tüm bunları yaratırken, insanı üstün tuttu; doğaya anlaşılmaz bir eşsizlik bahşetti; bitkileri ve hayvanları öyle bir yarattı ki konuşma yetisi vermedi ama insanın  isimlendiremeyeceği kusursuzluk verdi. Ama bir şeyi yalnızca bir şeyi tüm yarattıklarına ortak kıldı: sevgiyi. Hepimiz sevgiyi öğrenmek için yaratıldık aslında.

     Sevgi öğretilir mi peki?

      Sevgi ezberletilmez mesela yeri geldiğinde ezber bozdurur. Mantıklı bir açıklaması yoktur çünkü mantıktan ötedir. Anlatılmaz.Öyle ki sadece hissedilir.
       Gökteki yıldızlara sor kim bilir belki onlar anlatırlar. Bir yağmur damlası al avuçlarına bak bakalım görürsün belki. Alev alev yanan, içini ısıtan ateşe yaklaş hissedersin.
      Ben yere, göğe anlatamam belki fakat seni, beni, bizi uyandırmak istiyorum. Dürtüyorum seni. Sarsıl ve kendine gel. Sonra dur biraz. Kendini dinle. İçinden geçen her şeyi sorgula. Sorgula ki özündeki sevgiyi gör. Gör ki anlayama, inanama, tap o sevgiye.
     Sonsuz bir hayatın başlangıcı, gerçek anlamda yaşamın başlangıcı sen sevgiyi anladığında, hissettiğinde başlayacaktır. Bazen ben bile yabancı olurken sevgiye daha nasıl anlatabilirim ki sana? Seviyorum diyeceğim nefretime denk geleceksin. Mutluyum diyeceğim hüznüme denk düşeceksin. Gülüyorum diyeceğim ağlarken yakalayacaksın beni. Tüm bunlara "Neden?" diye soracak olursan "Sevgiden." diyeceğim ama. "Hepsi sevgiden."

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.