Baharlar Çekiyor İçimiz
Yapraklarını döken sonbahar ağaçları misali döktük acılarımızı,anılarımızı.. Hayatın bizi olgunlaştırma süreci miydi bilinmez ama tıpkı kışa hazırlanan ağaçlar gibiydi içimiz. İçimiz.. hayal kırıklıkları, bitmeyen kırgınlıklar ve yitip giden anılar doldu.
ve kış.. Bembeyaz bir örtü gibi serildi acılarımıza yeri geldi içine düşüp soğuğunu iliklerimize kadar hissettik yeri geldi eğlenceye çevirip hüzünleri hafiflettik.. Ama geçti.. geride kaldı hüzünler. Geride kalsındı ki baharı yeni umutlarla yeni heyecanlarla karşılayabilelim. Geride kalsındı ki hataları görüp ders çıkaralım ve yolumuza bakalım.
Şimdilerde baharla birlikte bahar çiçekleri de açıyor içimizde.. İçimiz... özlemler de çekiyor tabii.. Sahi baharın da içi özlemler çeker mi? Kara duyduğu özlem yüzünden mi yadırganıyor bu mevsimde bu hava, Bolu'da ..
Ahh, "papatya mevsimi" özlemişiz varlığını ..
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.
Hiç yorum yok
Yorum Gönder