Zaman Makinesi

Van- İskele 2016

Neden zaman makinesi olsun isterdiniz? Geçmişe gitmek için mi? Ya da geleceği görmek için mi? Yoksa geçmişte hataları telafi etmek için mi? Pişmanlık mı? Keşke mi? Gelecekte zengin olduğunuzu öğrenmek için mi yoksa kaç çocuğunuz olduğunu görmek için mi?

$ads={1}

Bana kalırsa ben zaman makinesi hiç keşfedilmesin isterim. Zaten bir zaman makinesiyle yaşıyoruz. Beynimiz! Geçmişi ara ara hatırlatan, gelecek için hayaller kurduran…

Sahi çocukken en çok ne zaman mutlu olmuştum? Belki babam her akşam gelirken bana sürpriz yumurta aldığında. Yok yok kardeşim olduğunda.

Kendime bir dağ evi inşa ediyorum. Bir duvarı komple cam olan. Alabildiğine yeşillik gören. Belki küçük bir gölde vardır yakınlarında. Tabi soba olmazsa da olmaz.

Babaannem annemin yapmadığı şeyleri babama yapmış gibi gösterdiğinde ve annemle babam kavga ettiğinde içime akıttığım yaşları anımsıyorum. Yutkunmak çok zordu. Annemin gözleri gözümün önünde; babamın gözlerini görüyorum. Oradan kaybolmak istiyorum. Gözlerimi kapatıyorum. Fakat olmuyor!

Van-Ankara arası 2017

Bahçesi de var evimin; tahta çitleri eşimle beraber yapmıştık. Şimdi çocukların şen kahkahaları yankılanıyor. Bizi de oyunlarına katmak istiyorlar. Eşimde beni kovalamaya başlıyor. Ben de ufaklıkları… Çitlerin gerisine antika bir otomobil yanaşıyor. Kardeşim gelmiş. Şimdi oyuna yeğenlerim ve kardeşimde ekleniyor. Kahkahalar çoğalıyor. Evin içinden annemle babam çıkıyor kol kola. Gözlerini görüyorum. Güneş yeni doğuyor sanki…

Karadayken gökyüzüne bakmak, bulutların üstündeyken yeri görmek istemek… İnsanlığa müstesna bir özellik olsa gerek. Ama şu da var ki bu özelliğe sahip olmamış olsaydık içinde bulunduğumuz ortamda kapana kısılmış gibi hissedebilirdik.

Mutlu insanlar gökyüzüne bakarmış! Mutlu insanlar hayal kuranlarmış.

Hayal-Et

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız..